Πυρ στην Αλαμάνα και φωτιά στον Γοργοπόταμο

Η τρενογέφυρα του Γοργοπόταμου φτιάχτηκε απ' τη γαλλική εταιρεία Batignoles το 1905 μαζί με όλη την υπόλοιπη γραμμή απ' τον Μπράλο ως το Λιανοκλάδι. 

Ένα χρόνο αργότερα, γίνονται τα εγκαίνια της, 

 και περνάει το πρώτο τρένο με κατεύθυνση τη Σαλονίκη:

Τρενογέφυρα στρατηγικότατης σημασίας στο δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,   η γέφυρα του Γοργοπόταμου ανατινάχτηκε τρεις φορές. Το 1941 από Άγγλους που υποχωρούσαν, το 1942,  και το 1944 από τους φασίστες που την έκαναν μ' αλαφρά πηδηματάκια.  

Φασίστες επιθεωρούν τη γέφυρα μετά την πρώτη ανατίναξή της από Εγγλέζους το 1941

Σαν απόψε τα μεσάνυχτα λοιπόν , το 1942 σκάει στα τριγύρω ο Άρης μαζί με τους αντάρτες του ΕΛΑΣ, και κάτι άλλους.  

Έχουν αποφασίσει να την ανατινάξουν ώστε να μπλοκάρουν τον εφοδιασμό απ' τη θάλασσα,  των φασιστών του Ρόμελ που βρισκόταν στη Βόρεια Αφρική για να βοηθήσουν τους φίλους τους , τους Ιταλούς.

Καταλαμβάνουν διάφορα τμήματα της γέφυρας που τα φυλάνε Ιταλοί κι ένα χιλιόμετρο γραμμή στο βορά και στο νότο. Κάποιοι απ' τους κάτι άλλους -κάτι εγγλέζοι για την ακρίβεια- τοποθετούν στα σωστά σημεία το TιεNTί και γύρω στις 2 τα ξημερώματα της 26ης Νοέμβρη, όλα είναι έτοιμα για ν' αρχίσουν να μετράνε ανάποδα. 

3

2

1 

και ... μπουμ!

Δυο μέρες μετά, θα ' ρθουν τ'  αντίποινα: Οι Ιταλοί θα εκτελέσουν μπροστά στη γκρεμισμένη γέφυρα 7 απ' τους 14 αντάρτες που βρισκόταν στις φυλακές της Λαμίας.

Ο τίτλος της ανάρτησης είναι στίχος απ' τους "Ήρωες" που έγραψε ο Στέφανος Βακάλης και τραγούδησε πρώτη η Μαρία Δημητριάδη. Ακολούθησε ο Πέτρος Πανδής  αλλά εδώ θα τ' ακούσουμε απ' τα Μεθυσμένα Ξωτικά σε μια γαμάτη διασκευή.

Απ' το άλμπουμ "Μεθυσμένα Ξωτικά"  που κυκλοφόρησε το 2007:

 υγ. Οι φωτογραφίες είναι δανεισμένες είναι απ' το gorgopotamosvillage. gr . 

Never Marry A Railroad Man

 "Ποτέ μην παντρευτείς σιδηροδρομικό" μας συμβούλευαν αρχές σέβεντις οι Shocking Blue, και συνέχιζαν: ¨δε θα σ' αγαπήσει ποτέ των ποτών, όπως αγαπά το τρένο του".  

Οι Shocking Blue είναι Ολλανδοί που ξεκίνησαν να παίζουν μουσική το 1967. Ένα χρόνο αργότερα. μπαίνει στα φωνητικά του γκρουπακίου η Mariska Veres και το απογειώνει. Το 1970 κάνουν το πρώτο τους σουξέ:   Venus  ή στα ελληνικότερα " Το κορίτσι του Μάη" (όπως το διασκεύασαν οι Olympians) . 

To Never Marry A Railroad Man είναι ένα απίθανο τραγουδάκι απ' τον τρίτο τους δίσκο,  Third Album που κυκλοφόρησε το 1971

Ακούστε το και θα με θυμηθείτε: 

Αχ Μαρίες

Δεύτερη θέση, τρίτο βαγόνι ταξιδεύουν σήμερις οι κοπελούδες που τις  λεν' Μαρίες κι είναι γεννημένες απάνω απ' το Λυβικό το πέλαγο .  Και είναι λαός -ζωή να 'χουνε- τα κορίτσα με τ' όνομα.

Για τη Λόλα, τη Ντου και την Πασχαλίτσα το παρακάτω τραγουδάκι, απ'΄τον πρώτο προσωπικό δίσκο του Μανώλη Μητσιά : «Μανώλης Μητσιάς» (1971). Η μουσική είναι του Λουκιανού Κηλαηδόνη και οι στίχοι του Γιάννη Λογοθέτη. 

Να σας χαιρόμαστε κορίτσα και του χρόνου στα σπίτια μας - ή έστω, μαζί στη μπιραρία ;-)

Σήμερα τραγουδάει ο Χάουζ

Ο Hugh Laurie γεννήθηκε στην Οξφόρδη τέλη του πενήντα. Μεγαλώνοντας σπούδαζε διάφορα πράγματα, έκανε κωπηλασία και παρέα την Emma Thompson. Η Έμα λοιπόν ( που μεταξύ άλλων,  έπαιξε τη δικηγόρο του υιού στο Eις T' Όνομα Του Πατρός ) τον έσπρωξε και κύλισε κι αυτός στο βούρκο του κινηματογράφου. 

Ξεκίνησε με κωμωδίες σαν τη Μαύρη Οχιά και στη συνέχεια το γύρισε σε πιο σοβαροκοινωνικοδραματικές ταινίες όπως η Λογική Κι Ευαισθησία. Τελικά όμως βρήκε το ρόλο που μάλλον του ταιριάζει περισσότερο απ' όλους: 

Αυτόνανε του Ντοκτόρ Γκρέγκορυ Χάουζ στη σειρά House (Ιατρικές Υποθέσεις)όπου όλα συμβαίνουν σ' ένα φανταστικό νοσοκομείο στο Νιού Τζέρσευ, με τον Χάουζ να είναι επικεφαλής μιας ομάδας γιατρών που πρέπει να κάνει διαγνώσεις. Και μάλιστα σε ασθενείς που κανένα άλλο νοσοκομείο δεν κατάφερε να κάνει, επειδή πολλοί απ' αυτούς λένε μπούρδες για τα συμπτώματα ή ψέμματα για το ιστορικό τους. 

Ο ίδιος ο Χάουζ είναι ντιπ αντισυμβατικός τύπος, αλλά σούπερ διαγνωσιολόγος. Με τους ασθενείς είναι καχύποπτος και επιθετικός, γι'αυτό και δεν τον πολυαφήνουν  μαζί τους,  ενώ με τους συναδέλφους του σχεδόν αντικοινωνικός, αλλά για κάποιο λόγο όλοι τον ανέχονται. Καταπίνει τρελές ποσότητες οπιούχα παυσίπονα Vicodin για ένα  πόνο που χει στο πόδι και τον αναγκάζει να περπατάει με μπαστούνι. 

Αλλά όπως φαίνεται και στη φωτογραφία παραδίπλα, όταν ο Χιού Λώρι δεν παίζει τον Χάουζ, παίζει (τάχαμου) κιθάρα με το μπαστούνι (που λέγαμε). 

Στην πραγματικότητα βέβαια εκτός από κανονική κιθάρα παίζει και πιάνο, ντραμς, σαξόφωνο και φυσαρμόνικα.

Επίσης τραγουδάει.  

Και εδώ είναι το θέμα μας σήμερις που 'ναι Κυριακή. 

Τη Δευτέρα που μας πέρασε λοιπόν, στις 14 Νοέμβρη μήνα, κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ Let Them Talk με κλασικά μπλουζ τραγούδια σε κάποια απ' τα οποία,  όχι μόνο τραγουδάει αλλά παίζει πιάνο και κιθάρα. 

Μια από τις εκδόσεις του άλμπουμ έχει και το τραγουδάκι που μας αφορά. Πρόκειται για το Waiting For A Train ,  διασκευή (καταπληκτική) στο κομμάτι του Jimmie Rodgers που το 'φτιαξε το 1928. 



Το τραγουδάκι είναι αφιερωμένο στην Ινδιάνα που μου το σφύριξε. Όσο για το Waiting For A Train και το Jimmie,  θα τα πούμε και στο μέλλον.   

Και τέρμα η πολυλογία. 

Τώρα τραγουδά ο Χάουζ:

Έρημος Σταθμός

Ο Τάσος Λειβαδίτης γεννήθηκε Απρίλιο του 1922 και πέθανε τον Οκτώβρη του 1988. Σπούδασε στη Νομική της Αθήνας, αλλά αυτό που κυρίως τον ενδιέφερε ήταν η ποίηση. Τον ενδιέφερε επίσης  η αριστερά, που σε συνδυασμό με την ποίηση και τα κουπόνια κοινωνικού αποκλεισμού,  του εξασφάλισαν,  μια τετραετία (1947 - 1951) δωρεάν διακοπές στην κοσμική  Μακρόνησο και τον εξωτικό Άι Στράτη.

Στη διάρκεια της χούντας, δούλεψε σε διάφορα περιοδικά μεταφράζοντας ή διασκευάζοντας διηγήματα,  με το ψευδώνυμο Ρόκκος. Ποιήματά του μελοποιήθηκαν απ'΄το Μίκη Θεοδωράκη, το Μάνο Λοΐζο και το Γιώργο Τσαγκάρη.

Το 1961, μαζί με τον Κώστα Κοτζιά φτιάξανε το σενάριο της ταινίας " Συνοικία το όνειρο"  που σκηνοθέτησε ο Αλέκος Αλεξανδράκης. Το τραγούδι της ταινίας " Βρέχει στη φτωχογειτονιά " είναι σε στίχους δικούς του,  και παίζει στην πρώτη και καλύτερη εκτέλεση του:  Μουσική Θεοδωράκη και ερμηνεία Μπιθικώτση. 

Ο Έρημος Σταθμός είναι από τη συλλογή  Νυχτερινός Επισκέπτης. Γράφτηκε το 1972 και η μουσική στο βίντεο,  είναι το Niebo (Ciel - Sky) του Zbigniew Preisner. 

Μόλις πέθανα, βγήκα απ’ το μεγάλο καθρέφτη του πατρικού σπιτιού, το σούρουπο είχε μια παράφορη οικειότητα, η Τερέζα έλεγε το παλιό τραγούδι των αλλοπαρμένων σταθμών που ακολούθουσαν τα τρένα, κι εγώ δεν είχα πού να πάω κι αποκοιμήθηκα στα χέρια των τυφλών, που εντούτοις άναβαν τη λάμπα,
……ήταν σκοτεινή εποχή, δράματα παίζονταν σιωπηλά πάνω στις γέφυρες, τραυματιοφορείς τρέχανε και πάνω στα φορεία κείτονταν μεγάλοι στεναγμοί από παλιές εξεγέρσεις,
……όταν τέλος έφτασα στο σταθμό, είχαν όλοι φύγει, ήμουν τόσο φοβισμένος που αν μ’ άγγιζες θα ράγιζα, αφήνοντας να φάνεί ο θεός, στο απάνω πάτωμα έμεναν οι Φ. κι εμείς έπρεπε να κάνουμε ησυχία, γιατί η μεγάλη κυρία είχε πυρετό κι η μητέρα που την υπηρετούσε είχε μάθει να πετάει, για να μην της λερώνει το χαλί,
……φέρανε, μάλιστα, και τον επιστάτη να καταθέσει, αλλά δεν είχανε καμιά απόδειξη, γιατί το παλιό σχολικό κουδούνι ήταν πιο μακριά κι απ’ τους νεκρούς κι ο άμαξας των παιδικών καιρών έξω απ’ την πόρτα μάταια χτυπούσε απελπισμένα τα τέσσερα μαρμαρωμένα άλογα.

Με φασίστα στο τιμόνι

Από 49 μέλη αποτελείται η νέα κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου μπλα, μπλά, μπλά, μπλά, ο βουλευτής του ΛΑΟΣ Μάκης Βορίδης αναλαμβάνει υπουργός Υποδομών, συγκοινωνιών και μεταφορών μπλα, μπλα, μπλα..

Ακόμα και τα σπουργιτάκια μελαγχολούν

 όταν πιάνει φθινόπωρο. 

Κι όταν συμβαίνει αυτό,

κάποια γίνονται μπαϊλίνγκουαλ: 

Πάμε να φύγουμε από 'δω...

"Ξέρω ένα μέρος που το ρυάκι απ' το βουνό κυλάει ελεύθερα, 

που ζουν άνθρωποι που θα γούσταρες να γνωρίσεις,

Έχω ακούσει μια ιστορία που θα 'θελα σ' αυτό το μέρος,  να τη μοιραστώ μαζί σου,

και να σου δείξω πράματα που θα 'θελες να δεις" 

έλεγε (στο περίπου) ο Johnny Cash τη δεκαετία του '70. 

Κι εγώ αναρωτιέμαι, όχι τόσο αν υπάρχει αυτό το μέρος, 
αλλά αν παίζει μια σταλιά διάθεση να το ψάξουμε φεύγοντας: 

Train of Thought (φιλμάκι)

Σκιτσάκια που ζωντανεύουν και την κοπανάνε απ' το μπλοκ ενός μελαγχολικού ταξιδιώτη, έχει το μενού για σήμερις. 

Ο Leo Bridle και ο Ben Thomas φτιάξανε πριν δυό χρόνια το Train of Thought και απ' ό, τι λένε οι ίδιοι,  παρόλο που παίξανε και με ντίτζιταλ κόλπα, το κυρίως παιχνίδι έγινε στο χέρι. Φωτογραφίες, κίνηση και κατασκευές για μια απίθανη ταινιούλα μικρού μήκους που για να στηθεί χρειάστηκαν 9 μήνες : 

Περισσότερα για το Train of Thought θα βρείτε εδώ κι αυτό,  που κατά τη γνώμη μου αξίζει επίσης να δει κανείς, είναι το making of, το πως φτιάχτηκε δλδ το φιλμάκι.