Όταν ανεβαίνω Σαλονίκη και μόλις περάσει το τρένο απ' το Πλατύ, σκέφτομαι ετούτο το στίχο και ψάχνω μια κόκκινη κλωστή να δέσω στο χέρι για να μην ξεχάσω να παρατηρήσω τον ουρανό αν είναι κόκκινος όπως τον περιγράφει ο Καββαδίας.
Κι επειδή ποτέ δε μου βρίσκεται η κόκκινη κλωστή, το ξαναθυμάμαι κατεβαίνοντας, μόλις περάσει το τρένο απ' το Πλατύ.
Κόκκινη κλωστή μπορεί να μη βρήκα, βρήκα όμως κοκκινόμαυρη τερεζίνα αραχτή μες το σταθμό και μια ταμπέλα έλεγε πολύ στα σοβαρά: "ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΧΕΙΡΟΚΙΝΗΤΗΣ ΔΡΑΙΖΙΝΑΣ ΤΟΥ 1892 ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΤΗΣ ΜΟΡΦΗ"
Ίσως κάποτε και ετούτες οι ταμπελίτσες να είναι αραχτές κι αυτές μες το σταθμό. Θα 'χουνε γύρω γύρω σκοινάκι και μια άλλη ταμπέλα θα λέει (πολύ στα σοβαρά) : "ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΑΜΠΕΛΙΤΣΩΝ ΤΟΥ 2010 ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΗ":
Ίσως πάλι να διαψευστώ και τελικά, τα τρένα που έβλεπαν τ' άλλα τρένα να περνούν, ν' αρχίσουν κι αυτά να κυλάνε, να κυλάνε...
Είσαι σίγουρη πως ο Κόλιας αναφερότανε στον ουρανό με το "κάτω από φώτα κόκκινα"?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπληρώνω:
"ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΤΑΜΠΕΛΙΤΣΩΝ ΤΟΥ 2010 ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥΣ ΜΟΡΦΗ"
ΠΡΟΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ 1.500.000,43 Ε
ΕΡΓΟ ΣΥΓΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΟΥΜΕΝΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ. :P
Σίγουρη για το τι θεναπεί ο ποιητής δεν θα το έλεγα. Θα 'λεγα, σίγουρη για το τι θεναφανταστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι σωστή η συμπλήρωση! ;-)