28 Μαρ 2012

Η Martine που ταξιδεύει

Η Martine γεννήθηκε το 1954 στο Βέλγιο και μέχρι το 2010 που κυκλοφόρησε το τελευταίο τεύχος με τις περιπέτειες της, δεν μεγάλωσε καθόλου. Mεταφράστηκαν σε πολλές και διάφορες γλώσσες, ενώ η μικρά βαφτιζόταν με πιο οικείο όνομα για τα παιδιά των χωρών που θα τις διάβαζαν : Ζάνα για τα Αλβανόπουλα, Ντέμπυ για τα Αμερικανόπουλα, για τα Ιταλάκια Κριστίνα, τα Μακεδονάκια Μαπούκα , Ανίτα για τα Πορτογαλεζάκια, για τα Τουρκόπουλα Αϊσεγκίλ. 

 Ο μεσιέ Gilbert Delahaye έγραψε τις ιστορίες της μέχρι το 1997, ο Marcel Marlier έκανε τις εικονογραφήσεις και οι εκδόσεις Casterman ανέλαβαν τα υπόλοιπα. 

Γενικά η μικρά έχει πάει παντού, πάντα μαζί με τον αγαπημένο της Παταπούφ ένα σκυλάκο που την ακολουθεί στα βουνά , τα καράβια, στα δάση , ακόμα κι όταν κάνει μπέιμπυ σίτινγκ. 

Το αλμπουμάκι που μας ενδιαφέρει τώρα,  εμάς τους τρενοβλαβείς,  κυκλοφόρησε το 1978 και ο τίτλος αυτού Martine prend le train ( Η Martine παίρνει το τρένο).  

Είναι η πρώτη φορά που ταξιδεύει μόνη της, χωρίς τους γονείς της,  και μάλιστα μαζί με τον μικρότερο της αδελφό Jean. Πηγαίνουν να δουν τους θείους τους που ζουν κοντά στη θάλασσα κι εκεί πάει μόνο τρένο: 












19 Μαρ 2012

"Προσεχτικά κύριε ελεγχτή

σιγά μην τον ξυπνήσεις 
τ' ωραίο του το όνειρο 
που βλέπει θα του σβήσεις."

Απ' τις εποχές που ακόμα προσέχαμε να μη χαλάσουμε τ' όνειρο έρχεται το τραγουδάκι το παρακάτω. Τότε που ακόμα,  οι αίθουσες αναμονής δεν ήταν άδειες, πεντακάθαρες και σεκιουριτάτες, Που μπορούσες να αράξεις να βλέπεις και ν' ακούς τα τρένα που φεύγουν και να ονειρεύεσαι πως περιμένεις το δικό σου.


"Η Ηχώ και τα Λάθη της" είναι ένα άλμπουμ με παιδικά τραγούδια  που κυκλοφόρησαν το 1985. Οι στίχοι είναι του Gianni Rodari που τους διασκεύασε στο ελληνικότερο η Αννα Μαργαριτοπούλου.  Η μουσική είναι της Λένας Πλάτωνος που μαζί με τη Σαββίνα Γιαννάτου τραγουδάνε εδώ την "αίθουσα αναμονής": 

11 Μαρ 2012

Υπερσιβηρικές καρτούλες

Υπερσιβηρικές καρτούλες έχει το μενού μας τουντέη, σπέσιαλ για τα δυό φιλαράκια που γεννηθήκανε σαν σήμερις πριν μερικά χρόνια. 

Για το Σκυλάκο της Ζεστής Κοιλάδας   το θεριό με το κόκκινο αστεράκι στη μούρη:




8 Μαρ 2012

Στη λιακάδα, όταν ....



Επειδή πολύ μας έχει χαλάσει φέτος η χειμωνιά, μια λιακαδίτσα σήμερις εντός, εκτός κι επιταυτά των γραμμών επιβάλλεται θαρρώ. Και ο καιρός , ας κάνει ό,τι του καπνίσει...

Οι φωτογραφίες κλεμμένες απ' το φίλο μου το Καροφωτοντιάριο, που 'ναι κι αυτός του τρενοκολλήματος : Για τα ταξίδια μου, χρόνια τώρα, επιλέγω το τρένο. Αναπολώ την εποχή που το ταξίδι με το τρένο ήταν η αρχή μιας νέας περιπέτειας, ποτέ δεν ήσουν σίγουρος πότε θα φανεί στο σταθμό και μετά από πόσα ευτράπελα θα φτάσεις στον προορισμό σου! Των εξαθέσιων κουπέ που όλο και κάποια νέα γνωριμία θα έκανες, της πολυτέλειας να καπνίζεις στους διαδρόμους, της απόλαυσης να σε φυσάει το αεράκι απ' τα ανοιχτά παράθυρα, ακόμα και εκείνης της μυρωδιάς ντίζελ που κόλλαγε πάνω σου...Σιδηρόδρομος για πάντα!

1 Μαρ 2012

Άνοιξη - 春 - Frühling

Μπορεί να μην ήρθε ακόμα η άνοιξη ακριβώς, αλλά μετά από τούτο  το σκατοχείμωνο, δικαιούμεθα θαρρώ να παίρνουμε σιγά- σιγά τα πάνω μας. 

Πρωτομηνιά σήμερις και μην ξεχνάμε το Μάρτη να φορέσουμε. Και στο τέλος του μήνα να τον αφήσουμε στην τριανταφυλλιά για το χελιδόνι που θα φτιάχνει τη φωλιά του. 
  
Ακολουθεί ο φοβερός κι απίθανος Taro Otani και οι ανοιξιάτικες ζωγραφιές του:



 春天


 frühling


 printemps


 primavera


  ربيع


 весна


 bahar


spring


פרילינג