5 Οκτ 2010

1864 - Η εργατική τάξη, ταξίδευε...

Αν και ασχολήθηκε κυρίως με γκραβούρες και σκίτσα, ο μεσιέ Honoré Daumier (1808-1879), έχεσε τον ακαδημαϊσμό  και ζωγράφισε ένα  ρεαλιστικότατο πίνακα, δίνοντας έμφαση στο σχέδιο -που το 'χε έτσι κι αλλιώς, και στην έκφραση των επιβατών της τρίτης θέσης. 
Οι άντρες χωριστά από τις γυναίκες και τα παιδιά μεν, στο ίδιο βαγόνι δε. 



Σήμερα, το βαγόνι της τρίτης θέσης με τις εξαθέσιες κουκέτες, που ανεβοκατεβαίνει Αθήνα- Σαλονίκη και είναι για μικτούς ύπνους, μεταφέρει ελάχιστη εργατική τάξη. Ταξιδεύουν κυρίως φαντάροι, φοιτητές και καψουρεμένοι/ες με Σαλονικιούς ή Αθηναίους αντίστοιχα. 

υγ. Αφιερωμένο στα καψουροφιλαράκια μ'.  

1 σχόλιο:

  1. κάθε που μπαίνω στην κλινάμαξα βρίσκω την κουκέτα μου και στρώνομαι και χαζολογάω με το βιβλίο μου περιμένοντας να φύγουμε. ακούω τον κόσμο να ψάχνει τις τουαλέτες, τον τρόπο να ανέβει κανείς στην πάνω κουκέτα, τον εισπράκτορα, το χαμένο του εισιτήριο, ρωτάνε τι ώρα φτάνουμε (5.30) και που να βάλουν τη βαλίτσα τους...
    αυτό που πάντα μου προξενεί έκπληξη είναι ο τρόπος που ξεκινά το τρένο: δεν τραντάζεται καθόλου, απλά γλιστράει σιγά σιγά, σχεδόν σα να ζητάει συγνώμη που φεύγει. μέσα από το τζάμι μια κίτρινη αθήνα χορεύει και χοροπηδάει καθώς ξεμένει πίσω, λεωφόροι, δρόμοι, σπιτάκια και αυτοκίνητα.
    είναι λιγάκι σαν τη χώρα του ποτέ-ποτέ η κλινάμαξα, είναι ένας τόπος μαγικός και ενδιάμεσος.
    πρέπει να αφήσεις και ένα κομματάκι από τη σκιά σου πίσω, να σε περιμένει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή