Ο Κόρτο Μαλτέζε στη Σιβηρία

Ο Κόρτο Μαλτέζε γεννήθηκε δύο φορές. 

Τον Ιούλη του 1887 ΤοΚορίτσιΑπ'ΤοΓιβραλτάρ  γέννησε στη Μάλτα το Μικρό Μαλτέζο της σημερινής μας ιστορίας. Εξώγαμος γιός της πανέμορφης τσιγγάνας απ' την Ανδαλουσία και ενός εγγλέζου ναυτικού απ' την Κορνουάλη, από πολύ μικρός κατάλαβε πως στην παλάμη του δεν είχε γραμμή της ζωής. Έφτιαξε λοιπόν μ΄ ένα ξυράφι τη  δική του και στη συνέχεια, ακολούθησε την πορεία που χάραξε.

Γύρισε τον κόσμο αγκαλιά με το αγαπημένο του βιβλίο , την Ουτοπία του Τόμας Μορ που όμως ποτέ δεν κατάφερε να το διαβάσει ως το τέλος. Γνώρισε από κοντά τον Τζακ Λόντον, τον Ρεμπώ, τον Έρμαν Έσσε και τον Χέμινγουέη. Κολλητός φίλος με το Ρασπούτιν συναναστράφηκε με κάθε τάξης, φυλής και φύλου ανθρώπους. Μα, όσο κι αν προσπάθησε να το παίξει αμερόληπτος και ουδέτερος, στο τέλος , πάντα, έβρισκε τον εαυτό του στο πλευρό των καταπιεσμένων.

  

Ταξίδεψε σε μέρη που δε βάζει ανθρώπου νους, ή  αν τα βάζει, ξέρει πως είναι της φαντασίας του. Από τη Λατινική Αμερική στη Βενετία, απ' τη Σιβηρία στην Αγγλία κι απ' το Χονγκ Κονγκ στη χαμένη ήπειρο του Μου.  Έζησε τις πρώτες εξεγέρσεις, πολέμους και επαναστάσεις του προηγούμενου αιώνα.  Απ'  το Ρωσο- Ιαπωνικό πόλεμο μέχρι την Οκτωβριανή Επανάσταση κι απ' την άνοδο των φασιστών στην Ιταλία μέχρι τον Ισπανικό εμφύλιο , όπου και χάνονται τα ίχνη του.  

Για τη δεύτερη γέννηση του, τα στοιχεία της μητέρας είναι άγνωστα. Ο πατέρας του, ο Ούγκο Πρατ αναφέρει πως ήρθε στον κόσμο τον Ιούλη του 1967, μαζί με την Μπαλάντα της Αλμυρής Θάλασσας ή όπως λέγεται στη μητρική της γλώσσα: Una ballata del mare salato.

Τόσο στην πρώτη, όσο και στη δεύτερη ζωή του, ο Κόρτο Μαλτέζε ταξιδεύει με πλοία.  Στη Σιβηρία όμως που δεν πάει πλοίο (ευτυχώς) αναγκάζεται να ταξιδέψει με τρένο. 

Αρχικά, τον βρίσκουμε στην Βενετία ,  χειμώνα του 1918 να προσπαθεί να διαβάσει την Ουτοπία. Μόλις έχει τελειώσει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος κι ο Κόρτο Μαλτέζε βαριέται ανυπόφορα. Θέλει να ξαναζήσει το Παραμύθι κι επειδή (όπως προείπα) τη μοίρα του τη χάραξε μονάχος του,  η επιθυμία του πραγματοποιείται.

Μεταφέρεται στο Χονγκ Κονγκ όπου η κοριτσίστικη οργάνωση "Κόκκινα Φανάρια" του αναθέτει την νέα του αποστολή: 

Να πάει στην Μαντζουρία κι από 'κει στη Σιβηρία για να την πέσει σ' ένα θωρακισμένο τρένο που μεταφέρει το θησαυρό του Τσάρου. Μαζί του,  ο ξινός του φίλος Ρασπούτιν και η Σαγκάη Λιλ απ' τα "Κόκκινα Φανάρια". Συμφέροντα, φιλοδοξίες, ιδεολογίες και έρωτες μπλέκονται στην υπόθεση ενώ ο Κόρτο κυνηγώντας το θωρακισμένο τρένο διαπιστώνει πως κυνηγάει την πραγματική του αγάπη: Τα μακρινά ταξίδια και την περιπέτεια.

 Το άλμπουμ πρωτοβγήκε το 1974 με  τίτλο (στα ιταλικά)  Corte Sconta detta Arcana ενώ το 1979 βγήκε στα γαλλικά με τίτλο Corto Maltese en Sibérie που προσωπικώς με βόλεψε καλύτερα.  Στα ελληνικά μεταφράστηκε  Η κρυφή αυλή του μυστηρίου και κυκλοφόρησε απ' τις εκδόσεις Μαμουθκόμιξ το 1987.

Πριν περίπου μια δεκαετία παίχτηκε και στο σινεμά με τον ιταλικό του τίτλο. 

ΥΓ: Τα σκίτσα των τρένων και των αεροπλάνων δεν είναι του Ούγκο Πρατ, αλλά του φίλου του Guido Fuga. Προσωπικά,  του το συγχωράω γιατί είναι σ' όλα τ' άλλα του, γαμάτος τύπος ο δεύτερος πατέρας του πιο ωραίου άντρα του κόσμου.