Η τρενογέφυρα Carabit διασχίζει τον ποταμό Truyére που κυλάει
στην κεντρική Γαλλία. Σχεδιάστηκε απ’ τον μεσιέ Άιφελ το 1880, φτιάχτηκε απ’
την παρέα του το 1884 και εγκαινιάστηκε ένα χρόνο μετά.
Αν αναρωτιέστε τί σχέση μπορεί έχει η Σοφία Λώρεν, η Άβα
Γκάρντνερ , ο Μάρτιν Σιν και ο Μπαρτ
Λάγκαστερ με τον μεσιέ Άιφελ και τη
γεφυρούλα του μπορείτε απλά να δείτε την ταινία «Το πέρασμα της Κασσάνδρας» (εδώ στο youtube, χωρίς ελληνικούς υπότιτλους) .
Πρόκειται για ταινία καταστροφής χωρίς πάντως να είναι απαραίτητη η γονική συναίνεση.
Δυο ένοπλοι μπουκάρουν στο Διεθνή Οργανισμό Υγείας στη Γενεύη με σκοπό να τον μπουρλωτιάσουν.
Δεν τα καταφέρνουν όμως. Ο ένας σκοτώνεται επιτόπου και ο δεύτερος καταφέρνει
να το σκάσει και να κρυφτεί στο τρένο της
γραμμής Γενεύη - Στοκχόλμη. Το πρόβλημα
είναι πως κουβαλάει μαζί του και το θανατηφόρο και μεταδοτικότατο ιό που
κονόμησε στη διάρκεια της επιχείρησης μπουρλότινγκ.
Στο τρένο είναι καμιά χιλιάρα επιβάτες μεταξύ των οποίων και
οι διάσημοι που προανέφερα ενώ ο στρατηγός Μακένζυ (Μπ. Λάγκαστερ) αναλαμβάνει
την επιχείρηση «καταστρέψτε τον ιό» αδιαφορώντας για τις «παράπλευρες απώλειες» – στρατιωτικός είπαμε,
ξαναλέμε- .
Αποφασίζει λοιπόν (και διατάζει) να το στείλει σ’ ένα εγκαταλελειμμένο
στρατόπεδο. Για να φτάσει όμως εκεί, πρέπει να περάσει από την ετοιμόρροπη
γέφυρα, «Το πέρασμα της Κασσάνδρας» που
δεν είναι άλλη απ’ την τρενογέφυρα Carabit (που λέγαμε).
Η ταινία είναι λίγο αργή για τα σύγχρονα δεδομένα ταινιών καταστροφής αλλά
νταξ δε μασάμε! Παίχτηκε το 1976, είναι ιταλοβρετανικογερμανογαλλικής παραγωγής
με τον σύζυγο της Σοφίας Λώρεν να ρίχνει τα φράγκα και τον Τζωρτζ Παν. Κοσμάτος
να κάνει τη σκηνοθεσία.
Οι αφίσες που παίξανε είναι κτγ μου εντυπωσιακότατες , γι' αυτό προτίμησα να βάλω μερικές απ' αυτές αντί για κάποιες σκηνές:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου