Τα χρώματα του καλοκαιριού γυροφέρνουν στο κίτρινο κι ο Βαν Γκονκ τίμησε το χρώμα όσο κανείς άλλος ζωγράφος εις τους αιώνες των αιώνων της τέχνης ετούτης.
Το βιογραφικό του Βινσέντ βαριέμαι τώρα να το κάνω περίληψη, να πω μόνο πως ο συγκεκριμένος πίνακας λέγεται : "Bridges across the Siene at Ansieres" που παναπεί γέφυρες του Σικουάνα στην Ασνιέρ και φτιάχτηκε το 1887.
Το τρενάκι στη γέφυρα, κάτι βαρκούλες ξεκουράζονται στην όχθη και μια κόκκινη κυρία περιφέρεται νωχελικά στο μονοπάτι δίπλα στο Σηκουάνα. Αν και το μέγεθος της μοναξιάς που αποπνέει ο συγκεκριμένος πίνακας κατ' εμέ, παίζει ανάμεσα στο έξτρα και το έξτρα-έξτρα λαρτζ, ας ψωνίσει καθείς μας μονάχος του, αυτό που τον χωράει...
εμένα πάλι αυτά τα χρώματα μου φτιάχνουνε το κέφι. Βλέπεις όταν είμαι μόνη αλλά είναι η ζωή χρωματιστή δεν νιώθω μοναξιά
ΑπάντησηΔιαγραφή