21 Σεπ 2011

Night Train (one more time)


Είμαστε μέσα της  δεκαετίας εβδομήντα, κι ένας περίεργος τύπος τριγυρνοβολάει στα κλαμπάκια του Λονδίνου, ακούει πανκιές, κάνει παρέα με μπασίστες, ( τον Glen Matlock  των Sex Pistols και τον Jean- Jacques Burnel των Stranglers , ας πούμε ),  δουλεύει με τον Malcolm McLaren και μπερδεύεται με διάφορα πανκογκρουπάκια.  

Αρχές δεκαετίας του ογδόντα αλλάζει τ' όνομα του , κι από Steven John Harrington , το κάνει Steve Strange, γιατί,  είπαμε,  είναι παράξενος (και δεν το κρύβει άλλωστε). Με  καινούριο όνομα,  καινούργιο λουκ και καινούριες μουσικές ανησυχίες συναντά και τους καινούργιους  φίλους,  τον Rusty Egan και τον Midge Ure. 

Κι όλοι μαζί γίνονται μια χαρούμενη παρέα που φτιάχνουν τους ολοκαίνουργους (τότε) Visage. 

Ο Steve ο παράξενος, εμφανίζεται στη σκηνή με κιλά μέηκαπ στη μούρη και σχεδιάκια σαν της φωτογραφίας παραδίπλα. Αν έλειπε όλο τούτο τ' ασβέστωμα, προσωπικώς,  θα το γούσταρα πολύ το μακιγιάζ, αλλά τέσπα δε με ρώτησε και κανείς τότε, οπότε.. δεν αλλάζει τίποτα. 

Η μουσική που παίζουν, άλλοι τη λένε Disco, άλλοι New Wave.  Αλλά μέχρι ν' αποφανθούν οι ειδικοί επί του θέματος, εμείς μπορούμε ν' ακούσουμε το Night Train τους: 






2 σχόλια:

  1. οειδικόςεπίτουθέματος21 Σεπτεμβρίου 2011 στις 9:45 π.μ.

    οι Visage είναι disco ακριβώς όσο οι (μλιαξ) Χαϊνιδες (μλιαξ) είναι κρητικιά μουσική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μ' έπεισες!!! Το παράδειγμα ήτο εξαίρετο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή