22 Δεκ 2010

Οι ΕΡ/ΣΡ,

γνωστότεροι (μάλλον) ως AC/DC, ήταν ένα φοβερό και τρομερό αυστραλέζικο γκρουπάκι που εμφανίστηκε στις αρχές της δεκαετίας του '70 κι έπαιζε χαρντροκιές. Οσοι λένε πως παίζαν χέβυ μέταλ λένε μαλακίες.  Αν παίζαν χέβυ μέταλ δεν θα τους άκουγα ούτε με σφαίρες αφενός, αφετέρου  δεν θα καθόμουνα για πάρτη τους πρωϊνιάτικα, να στραπατσάρω  το μανικιούρ μου στο πληκτρολόγιο. 


Αυτοί λοιπόν οι ωραίοι χαρντροκάδες (ο ωραιότερος απ' όλους ήτανε Angus Young στη φωτό αριστερά) βγάζουν ακόμα δίσκους.  Αλλά νταξ!... εμέ μου φαίνεται πια πως το κουράσανε και καλύτερα να παν' για ψάρεμα. 

Φέτος βγάλανε ακόμα ένα δίσκο, το "Iron Man 2" που δεν κάνει ούτε κρύο ούτε ζέστη. Μια φλατίλα και μισή δλδ.



Πρόπερσι, βγάλανε ένα άλλο, το "Black Ice" που έχει  το Rock 'n' roll train, ένα συμπαθητικό κομματάκι. Λέω "συμπαθητικό"  γιατί στην πραγματικότητα δεν είναι απ' τ' αγαπημένα μου. Απλώς επειδή λέει "τρένο" βρήκα αφορμή να γράψω το κατιτίς  για τους ac/dc που πολύ τους γούσταρα στα νιάτα μου (και στα νιάτα τους). 

Ακόμα τους γουστάρω δηλαδή...αλλά στα νιάτα τους. 


 Ένα σούπερ αφιέρωμα, τους έχει κάνει ο green dj πριν ενάμισι χρόνο κι έχει μαζέψει τα πιο αγαπημένα μου, τραγούδια τους. Λείπει μόνο το The Jack :-)