Οι παλιότεροι (υποθέτω και οι νεότεροι) θα θυμούνται τα σκυλάκια στους σταθμούς του ηλεκτρικού που καμιά φορά μας παίρνανε από πίσω και μπουκάρανε κι αυτά στα βαγόνια. Το Θησείο και το Μοναστηράκι κυρίως, ήτανε οι πιάτσες τους και πιο συχνά κατεβαίνανε Βικτώρια. Ή το ανάποδο...
Μετά την ολυμπιάδα όμως, μας τελειώσανε κι αυτά μαζί με πολλά άλλα που τους χαλάγανε τη μόστρα.
Στη Μόσχα πάντως, την έχουν δει πιο χαλαρά:
 |
| - Γαμώτο πάλι στη λάθος αποβάθρα βρέθηκα.... |
|
|
 |
| -Αϊντε! Να φεύγετε σιγά σιγά μπας και μου κολλήσει ύπνος... |
|
 |
| -Είμαι το κέντρο του κόσμου! Μπας κι είμαι γάτα; |
|
 |
| -Αν σβήνατε και κανά φως θα ήταν Τέλεια.... |
 |
| -Τι παράξενα όντα αυτοί οι άνθρωποι! Κοιμούνται με τα μάτια ανοιχτά! |
Για το μπαμπά του αγριόσκυλου της ζεστής κοιλάδας που 'χει σήμερα γενέθλια μαζί με τη Νίνα Χάγκεν και τ' αρέσει ο Μορικόνε:
«Γουφ!» λέμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβαζα πως μερικά από τα τρενόσκυλα της Μασκβά έχ'νε μάθει και κατεβαίνουν σε συγκεκριμένο σταθμό (μάλλον από τη μυρωδιά), τη συγκεκριμένη ώρα για να κάνουν τη δουλειά τους. Πχ, έξω απ' την κεντρική κρεαταγορά όταν κλείνει, για να πάρουν καμνιά κοκκάλα!
Τα εδώ πάντως ήτανε σούπερ τεμπελχανεία. Ολη μέρα κοπροσκυλιάζανε στα γρασίδια και στις αποβάθρες και τα πιο κινητικά παίρνανε πόζες γκρικ λόβερ όταν βλέπανε τουρίστες!
ΑπάντησηΔιαγραφή