Ο Enki Bilal γεννήθηκε πριν πενήντα χρόνια στο Βελιγράδι. Ο ίδιος αποκαλεί τον εαυτό του υβρίδιο, μιας και η μαμά του ήταν Τσεχοσλοβάκα και ο μπαμπάς του Γιουγκοσλάβος. Αρχές '60 η οικογένεια Bilal μετακομίζει στη Γαλλία κι εκεί ο Enki συναντά τον René Coscinny (το μπαμπά του Αστερίξ) που εκτιμά το ταλέντο του μικρού Ενκί και τον παίρνει στο περιοδικό Pilote.
Εκεί, θα γνωρίσει και το σεναριογράφο Pierre Christin και μαζί θα κάνουν πολλές και γαμάτες δουλειές:
Η πόλη που δεν υπήρχε ( La ville qui n'existait pas ) , το πλοίο από πέτρα ( Le vaisseau de pierre ) , οι φάλαγγες της μαύρης τάξης ( Les phalanges de l'ordre noir ) , παρτίδα κυνηγιού ( Partie de chasse ) είναι μερικές απ' αυτές, μαζί και η ταινία Bunker Palace Hôtel που βγήκε το 1989.
Η Γιορτή των Αθανάτων (La Foire aux Immortels) είναι το πρώτο άλμπουμ της τριλογίας Νικοπόλ και κυκλοφόρησε το 1980.
O Alcide Nikopol ξεπαγώνει μετά από 30 χρόνια που ήταν καταδικασμένος σε κατάψυξη και επιστρέφει στο Παρίσι του 2023 για να το βρει στο απόλυτο χάος. Γεμάτο εξωγήινους, διοικούμενο από ένα βαρεμένο και μεγαλομανή δικτάτορα (καλά, εδώ τα επίθετα ήταν περιττά) και το κερασάκι στην τούρτα είναι μια πυραμίδα - σκάφος που αιωρείται πάνω απ' την πόλη γεμάτο με αρχαίους Αιγύπτιους Θεούς.
Ο θεός Horus αποφασίζει πως το σώμα του Nikopol είναι το τέλειο μέρος για να εγκατασταθεί . Ξεκινάει μια απίθανη ιστορία - αγώνας ενάντια στους διοικούντες που έχουν λυσσάξει να γίνουν αθάνατοι.
Ο Nikopol γουστάρει Baudelaire και δε χάνει ευκαιρία να απαγγέλλει ποιήματά του. Αλλά μετά που του φορτώνεται κι ο Horus, το κόβει σταδιακά, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια πως δεν του 'ρχεται κατά καιρούς.
Μπορεί γενικά να είναι λίγο καταπιεστικός ο Αιγύπτιος Θεός αλλά σ' αυτόν χρωστάει το μεταλλικό του πόδι, φτιαγμένο από τις ράγες του υπόγειου:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου