Τα ιμπρεσιονιστικά τρενάκια του Claude Monet

Ο Κλωντ Μονέ , γεννήθηκε στα μισά περίπου του 19ου αιώνα. 

Μια μέρα,  εκεί που περπατούσε μαζί με το δάσκαλο του τον Ευγένιο Μπουντέν δίπλα στο Σηκουάνα, συνάντησαν τυχαία , τον Πισαρό και τον Κουρμπέ που πίνανε καφέ. Μετά,  γίνανε πολύ καλά φιλαράκια και σιγά σιγά μεγάλωσε η παρέα αφού  μπήκαν κι ο Ρενουάρ με το Σίσλεϋ,  που επίσης είχαν συναντηθεί τυχαία.

Εντελώς τυχαία όλοι ετούτοι, γουστάρανε να ζωγραφίζουν χωρίς ακόμα να ξέρουν πως έχουν αρχίσει να ιμπρεσιονίζουν επικίνδυνα. Αυτό το μάθανε, το 1874 που ο Μονέ παρουσίασε το "Impression, soleil levant" κι έκτοτε τους κόλλησε η ρετσινιά.

Το ιμπρεσιονίζειν, σταδιακά εξαπλώθηκε σ' όλους τους γαλλικούς μουσαμάδες του καιρού εκείνου,  και  προς μεγάλη μου χαρά,  συνέπεσε με την εξάπλωση των σιδηροδρόμων. 

Το 1873, ο Μονέ ζωγράφιζε βέβαια τα δυο "  Le pont du chemin de fer à Argenteuil" ,

 

αλλά η καψούρα του με τα τρένα,  τον είχε πιάσει νωρίτερα και μ' αφορμή μάλλον,  τον πίνακα του Τurner "Rain, Steam and Speed". 

Ήδη,  το 1870 είχε φτιάξει τον πρώτο του πίνακα " Train dans la campagne". 

Το τρένο το 'χει κρύψει πίσω απ'΄τα δέντρα, μάλλον γιατί δεν ήξερε ακόμα να το ζωγραφίσει αλλά ο καπνός του και κάτι βαγονάκια πίσω-πίσω υπονοούν την παρουσία του. 

Δυο χρόνια αργότερα, που θα μάθει να ζωγραφίζει καλύτερα, φτιάχνει ένα "Le train" .  

Πιο τρένο αυτή τη φορά, αλλά απ' απόσταση,  με πρώτο και καλύτερο τον καπνό του.
 

Απ' το 1872 που  ζούσε στo Argenteuil,   ένα προάστιο του Παρισιού, συνήθιζε να παίρνει το τρένο, να πηγαίνει στο σταθμό του Saint Lazare, να κόβει κίνηση και να παρατηρεί απόκοντα τα τρένα, τις γέφυρες και τους σταθμούς:

 

Pont du chemin de fer, Argenteuil. 1873

Gare d' Argenteuil.  1873

Train dans la neige, Argenteuil. 1875

Και μιας κι απ' ό,τι φαίνεται εκεί στο Argenteuil χιόνιζε συχνά, κάθεται άλλη μια κρύα μέρα του χειμώνα του 1875 και ξεκινάει φτιάχνει και το (πιο γνωστό) " Train dans la neige "

Δεν ξέρω για πιο λόγο ο Μονέ είναι γνωστός κυρίως από τα έργα που η σύντροφός του η  Καμίλ Ντονσιέ κρατάει μια ομπρελίτσα, που μια χαρά είναι κι αυτά δηλαδή, αλλά ο τύπος είχε τρελό έρωτα με τα τρένα. Τόσο,  που πήγε κι εγκαταστάθηκε απ' το Γενάρη του 1877 και μετά,  δίπλα στο σταθμό του Saint Lazare και ξημεροβραδυαζότανε να τα ζωγραφίζει.

Αλλά επειδή τώρα κουράστηκα,  κι απ' ό, τι βλέπω  η ανάρτηση έχει γίνει  ασήκωτη με τις φωτογραφίες καιταλοιπά, λέω ν' αφήσω τις βόλτες του Μονέ στο St. Lazare για την επόμενη.