O Tom Tykwer γεννήθηκε το '65 στο Βούπερταλ, μια γερμανική πόλη στη Βόρεια Ρηνανία. Ο Τομ, είναι ένας γαμάτος σκηνοθέτης που έφτιαξε μια από τις πιο υπερσουπεργαμάτες ταινίες που 'χω δει ποτέ μου. Όποιος δεν έχει δει το "Τρέξε Λόλα τρέξε" και δεν έχει ακούσει ούτε το σάουντρακ, τυφλός τα τ' ώτα τον τε νουν τα τ' όμματ' ει.
Στο Βούπερταλ γεννήθηκε το 1820 κι ο ένας μπαμπάς του Κομμουνιστικού Μανιφέστου (Όχι ο Καρλ, ο άλλος), και πέντε χρόνια αργότερα , ο μπαμπάς της Ασπιρίνας Μπάγιερ.
Προς το τέλος εκείνου του αιώνα, αρχή αρχή του επόμενου, γεννήθηκε και το απίθανο ιπτάμενο τρενάκι του Βούπερταλ , το Βούπερταλ Σβέμπεμπαν (Wuppertal Schwebebahn).
Το Βούπερταλ Σβέμπεμπαν που παναπεί "Το μονόραγο του Βούπερταλ" σχεδιάστηκε απ' τον Eugen Langen αρχικά για στηθεί στο Βερολίν. Τελικά όμως, στο Βούπερταλ στήθηκε κι άρχισε να κυκλοφορεί από το 1901.
Έχει 20 σταθμούς και 13κάτι χιλιόμετρα μήκος. Οι ράγες στηρίζονται σε μια χεβυμεταλοκατασκευή, ένα μέρος της διαδρομής αεροτσουλάει στα δώδεκα μέτρα πάνω απ΄το έδαφος, ενώ εν'άλλο, στα ίδια μέτρα πάνω απ' τον ποταμό Wupper. Η ταχύτητά του είναι γύρω στα 60 χιλιόμετρα την ώρα και μπορεί να μεταφέρει καμιά εκατοστή επιβάτες.
Τ' αεροτρενάκι του Βούπερταλ που εκτός του ότι είναι απ' τις πιο εντυπωσιακές σιδηροκατασκευές του κόσμου, την έβγαλε καθαρή στους δυο παγκόσμιους πολέμους.
Και βέβαια οι Γερμανοί, αντί να το καταργήσουν όπως κάνουν διάφοροι άλλοι (ονόματα δε λέμε) λαδώσανε τις ράγες, ανακαινίσανε σταθμούς και βαγονάκια, επισκευάσανε ό,τι ήθελε επισκευή και σήμερις το αρχαιότερο αερότρενο του κόσμου όχι μόνο δεν έγινε σκουριές και παλιοσίδερα ή καδράκι ΝαΧαμεΝαΛέγαμε, αλλά βόλεψε μια χαρά , στα πηγαινέλα τους, κατοίκους κι επισκέπτες της πόλης.
ωραίο πράμα αυτά τα μονόραγα. είναι που μ' αρέσουν τα γιεφύρια γιατί όχι μόνο ενώνουν τους ανθρώπους και έχουν καλή θέα αλλά και επιτρέπουν στην ομάδα των καλών Σαμαρειτών να πηγαίνουν και να κάνουν να βάζουν ταμπελάκια απευθυνόμενα σε διάφορους που θέλουν να αυτοκτονήσουν και να τους λένε "μην το κάνεις. πάρε μας τηλέφωνο να σε βοηθήσουμε" και να δίνουν νόημα στην ζωή τους έτσι
ΑπάντησηΔιαγραφήήτανε μια φορά ένας πάνω σε ένα ψηλό γεφύρι (θα μπορούσε να είναι και μονόραγο) και ετοιμαζότανε να φουντάρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάει ένας του λέει:
-΄μην το κάνεις, μην το κάνεις'.
Λέει αυτός
-'θα το κάνω, μην με εμποδίσεις'
-'πρέπει να σε εμποδίσω. είμαι χριστιανός'
-΄κοίτα μια σύμπτωση κι εγώ'
-'τι είδους χριστιανός;'
-'Βαπτιστής'
-'Κι εγώ Βαπτιστής είμαι. Από τους νότιους βαπτιστές ή από τους βόρειους;'
-Άπό τους νότιους'
-΄Κι εγώ. Είσαι από αυτούς που υποστηρίζουν την μεταρρύθμιση που έγινε τον τάδε χρόνο ή από αυτούς που είναι εναντίων;'
-"από αυτούς που είναι υπέρ'
-'εγώ είμαι από αυτούς που είναι κατά! πήδα βρε. Ένας αιρετικός λιγότερος!'
ήτανε μια φορά ένας πιανίστας που έχοντας χάσει το ένα του χέρι βρήκε ότι η ζωή δεν είχε πια νόημα και είχε ανέβει πάνω σε ένα ψηλό γεφύρι κοιτάζοντας το κενό από κάτω σκεπτόμενος όλοι ξέρουμε τι. Μιας στιγμή βλέπει έναν τύπο χωρίς καθόλου χέρια να περπατάει κάτω από μια απόσταση στην λεοφώρο χορεύοντας. Κάτι κινήθηκε μέσα του. Τρέχει κάτω από την σκάλα που ανέβαινε στο γεφύρι, τρέχει προλαβαίνει τον τύπο, λέει του: "καλέ μου άνθρωπε μου έσωσες την ζωή. Ήμουνα έτοιμος να πέσω όταν σε είδα εσένα χωρίς χέρια να χορεύεις και κατάλαβα πόσο ανόητος ήμουν. Σε ευχαριστώ, σε ευχαριστώ για αυτό το τεράτιο μάθημα!'. Ο άλλος τον κοιτάζει με λίγο βαριεστημένο βλέμμα 'όχι για να σε στεναχωρήσω αλλά δεν χόρευα. Προσπαθούσα να ξύσω τον κώλο μου'
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/watch?v=LGKzXUWAjnI&feature=player_embedded
ΑπάντησηΔιαγραφήτο μονορειλ στον κοζμο της οπτικης ποιησης...στον κοζμο της πινα μπαους..