Τέσσερις πιτσιρικάδες, ο Γκόρντι που αγαπά τα βιβλία και γουστάρει να λέει ιστορίες, ο Κρις που κουβαλά τη ρετσινιά του κλέφτη εξαιτίας της οικογένειας του, ο εκκεντρικούλης Τέντι και ο Βερν, ο φοβιτσιάρης της παρέας, την κοπανάνε απ' τα σπίτια τους για να ψάξουν να βρουν το πτώμα ενός αγοριού που πάτησε το τρένο. Πότε με χαβαλέδες , πότε με καυγαδάκια και πότε με εξομολογήσεις, οι μικροί δοκιμάζουν τα όρια της πρώτης φιλίας της ζωής τους.
Φυσικά και δεν πρόκειται να σας πω το τέλος, μόνο πως η ταινία είναι η αφήγηση του ενήλικου Γκόρντι για τις περιπέτειες της νιότης τους και πως στο μεγαλύτερο μέρος της, τα φιλαράκια περπατάνε δίπλα, ανάμεσα και πάνω στις ράγες.
Πάνω στις ράγες που 'ναι πάνω στη γέφυρα, που 'ναι πάνω απ' το ποτάμι θα τα δουν (και θα τ' ακούσουν) όλα:
Η ταινία πρωτοπαίχτηκε το '87 στα μέρη μας και το σενάριο της βασίστηκε στο μυθιστόρημα του Στίβεν Κίνγκ "The Body". Αλλά μην περιμένετε να δείτε θριλεράκι. Μια ωραία περιπετειούλα είναι.
Ο τίτλος της ταινίας έρχεται απ' το τραγούδι που παίζει στους τίτλους τέλους. Και για όσους δεν κατάλαβαν, είναι το "Stand by me" που το λέει ο Ανκλ Ben E. King:
Το τραγούδι έπαιξε πρώτη φορά το 1961. Από τότε, το πιάσανε στο στόμα τους πολλοί και διάφορες. Μέχρι η Νταλιντά κι ο Τσελεντάνο το 'πανε, καθείς στη γλώσσα του.
Αλλά... αυτό πάλι, είν' αλλουνού ντιτζέη κασετόφωνο ;-)
λες να ασχοληθούμε με το τραγουδάκιον;;;
ΑπάντησηΔιαγραφή(αλλά θα είναι δούναι και λαβείν)
και βέβαια να ασχοληθείτε ( αν και εφόσον γουστάρετε), βεβαίως βεβαίως.
ΑπάντησηΔιαγραφήε! κι αν είναι πάρε-δώσε, σιγά το πράμα! εγώ 'χω πάρει τόσα και τόσα, στο δούναι θα κολλήσουμε τώρα;